Po styczniowym zakryciu Plejad przez Ksieżyc w lutym czeka nas podobne zjawisko, czyli zakrycie Gem przez Księżyc. Noc jest już zdecydowanie krótsza niż w styczniu i trwa na początku miesiąca 14^h41^m (w tym 10^h59^m nocy astronomicznej) a pod koniec 13^h06^m (w tym 9^h33^m nocy stronomicznej).
16 lutego o godzinie 5:05 Słońce wejdze w znak Wodnika.
9 lutego nastapi półcieniowe zaćmienie Księżyca. W Polsce zaćmienie to odbędzie sie przy wschodzącym Księżycu, w związku z czym obserwacja tego zjawiska będzie utrudniona.
Wykres przedstawiającego widoczność tego zjawiska.

---

W lutym Merkurego będzie można zaobserwować na porannym niebie. Z każdym dniem będzie on świecił coraz jaśniej ale też coraz krócej przed wschodem. 1 lutego Merkury wzejdzie na 1^h14^m przed Slońce i bedzie miał jasność 0.7^mag. 28 lutego Merkury będzie miał jasność już -0.1^mag ale wzejdzie dopiero na pół godziny przed Słońcem. Widoczność Merkurego pół godziny przed wschodem Słońca

---

Wenus wciąż króluje na wieczornym niebie. Jednak jej jasność już systematycznie spada (od -3.2^mag na początku miesiąca do -1.9^mag pod koniec miesiąca) Widoczność Wenus wieczorem

---

Mars będzie bardzo trudny do zaobserwowania. Przez caly miesiąc bdyie wschodził na pół godziny przed Słońcem i miał jasność 1.3^mag. Jednakże koniunkcje z Ksieżycem i Jowiszem pod koniec miesiąca ułatwią jego odnalezienie. Na poprawę widoczności Marsa trzeba będzie poczekać do połowy maja.

---

Od połowy miesiąca na porannym niebie będzie się powoli wspinał Jowisz (jasność -2.0^mag). Próby jego znalezienia można podejmować już od 12 lutego. Warunki widoczności największej z planet będą się szybko i systematycznie poprawiały tak, że pod koniec miesiąca wzejdzie już 47 minut przed Słońcem. Jowisz na pół godziny przed wschodem Słońca

---

Władca pierścieni, Saturn, zbliża się do opozycji (8 marca). Jego jasność będzie stała i wynosiła 0.7^mag a 28 lutego wzejdzie już tylko 34 minuty po zachodzie Słońca. Saturn o północy