BOOTP jest alternatywą dla RARP, mającą tę przewagę, że pozwala skonfigurować maskę podsieci oraz bramkę. Aby protokół BOOTP skonfigurował adres IP, upewnij się, że protokół BOOTP jest zainstalowany uruchomiony na komputerze hosta (powinien być widoczny w pliku /etc/services na hoście jako usługa; wpisz polecenie man bootpd lub zapoznaj się z dokumentacją systemu, aby uzyskać informacje). Protokół BOOTP jest zwykle uruchamiany z pliku /etc/inetd.conf, więc jego włączenie może wymagać usunięcie znaku „#” na początku wpisu bootp w tym pliku. Na przykład, typowym oznaczeniem bootp w pliku /etc/inetd.conf będzie:
#bootp dgram udp wait /usr/etc/bootpd bootpd -i
W zależności od systemu, oznaczenie to może przybrać nazwę „bootps” zamiast „bootp”.
Informacja
| | Aby włączyć BOOTP, wystarczy użyć edytora do usunięcia znaku „#” (brak znaku „#” oznacza, że BOOTP jest już włączony). Następnie należy edytować plik konfiguracyjny protokołu BOOTP (zazwyczaj /etc/bootptab) i wprowadzić nazwę, typ sieci (1 w przypadku sieci Ethernet), adres MAC (adres sieci Ethernet) i adres IP, maskę podsieci i bramkę serwera wydruku. Niestety, nie ma standardowego sposobu dokładnego wykonywania tych czynności, będziesz więc musiał odnieść się do dokumentacji systemu, aby poznać sposoby wprowadzania tych informacji (wiele systemów UNIX posiada przykładowe szablony w pliku bootptab, mogące posłużyć jako odniesienie). Przykładowe wpisy /etc/bootptab: („BRN” poniżej zmienia się na „BRW” w przypadku sieci bezprzewodowej.) BRN310107 1 00:80:77:31:01:07 192.168.1.2 oraz: BRN310107:ht=ethernet:ha=008077310107:\ip=192.168.1.2: |
Niektóre implementacje oprogramowania hosta BOOTP nie będą odpowiadać na żądanie BOOTP, jeśli nie dołączyłeś nazwy pobieranego pliku do pliku konfiguracyjnego. W takim przypadku, wystarczy utworzyć pusty plik w hoście oraz określić nazwę tego pliku i jego ścieżkę dostępu w pliku konfiguracyjnym.
Podobnie jak w przypadku RARP, serwer wydruku wprowadzi swój adres IP z serwera BOOTP, po włączeniu drukarki.
